To gdzie jesteś teraz,
to Twój punkt wyjścia.
W czym pomagamy?
Sytuacje kryzysowe przeżywają wszyscy. Są one związane z trudnymi, czasami dramatycznymi, niespodziewanymi wydarzeniami, ale również z naturalnymi zmianami życiowymi, jak dorastanie dzieci, starzenie się, małżeństwo, wyjście dzieci z domu rodzinnego. Zdarza się, że kryzysem reagujemy także na pozytywne, oczekiwane zmiany w życiu, jak przeprowadzka do wymarzonego domu, narodziny dziecka, awans. W psychologii humanistycznej mówi się, że kryzys nieodłącznie towarzyszy rozwojowi.
Pomoc psychologiczna kierowana do osób przeżywających kryzys rozwojowy ma charakter wsparcia lub psychoterapii. Celem jest pomoc w zrozumieniu znaczenia zmiany dla konkretnej osoby, związanych ze zmianą nadziei, oczekiwań oraz kosztów, trudności i obaw. Rezultatem jest lepsze rozumienie przyczyn kryzysów oraz uruchomienie możliwości adaptacyjnych i zasobów, pozwalających na poradzenie sobie z kryzysem.
W odróżnieniu od strachu, którego przyczyna jest uchwytna i możliwa do określenia, lęk nie ma jednej, konkretnej przyczyny, jest stanem niespecyficznym, długotrwałym, wpływającym na obniżenie jakości życia, często towarzyszącym innym poważnym zaburzeniom, np. depresji. Zaburzenia lękowe objawiają się w postaci skłonności do zamartwiania się o siebie i innych, o przyszłość, finanse, itp. (tzw. lęk uogólniony) lub pod postacią ataków paniki, fobii, zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych, nerwicy natręctw. Skutecznym sposobem poradzenia sobie z zaburzeniami lękowymi jest psychoterapia. Jej celem jest lepszy wgląd we własne emocje, w tym przede wszystkim lęk, uzyskanie kontroli nad nimi, dzięki czemu nie lęk panuje nad pacjentem, jak jest w przypadku zaburzeń lękowych, a pacjent odzyskuje kontrolę nad lękiem.
To problemy często przeżywane przez osoby w wieku 20 – 30 lat, wychodzące z pełnego wewnętrznych konfliktów psychologicznych okresu adolescencji i przygotowujące się do dorosłego życia. Ich źródłem są trudności związane z kształtowaniem i rozwijaniem własnej tożsamości. W procesie wzmacniania samodzielności i budowania niezależności młodych dorosłych często ważna jest dla nich pomoc w radzeniu sobie z problemami psychologicznymi związanymi z rodziną pochodzenia, wsparcie w radzeniu sobie z obawami, niepokojem i lękiem towarzyszącym podejmowaniu dorosłych ról i wyzwań, wielu decyzji, które mają wpływ na ich dalsze życie. W tym okresie ważna jest przestrzeń do poradzenia sobie z wewnętrznymi konfliktami, wzmocnienie poczucia siebie jako indywidualnej osoby zdolnej do realizacji własnych potrzeb przy jednoczesnym utrzymaniu satysfakcjonujących relacji z innymi.
Istotę zaburzeń nerwicowych stanowi podwyższona reaktywność układu nerwowego, co przejawia się w zaburzeniach sfery emocjonalnej, poznawczej oraz zachowania. Osoba cierpiąca z powodu nerwicy doświadczać może: wzmożonego poziomu lęku, nadpobudliwości, zamartwiania się, uczucia ogólnego zmęczenia, jak również problemów ze snem czy niepokoju. Do spektrum objawów z kręgu nerwic zaliczamy także symptomy somatyczne, czyli różnorakie objawy płynące z ciała, które dodatkowo nasilają uczucie dyskomfortu, subiektywnie odczuwanego cierpienia oraz zaburzają codzienne funkcjonowanie. Na źródło patologii nerwicowej składają się: psychologiczne konflikty, różnego rodzaju kryzysy, życiowe obciążenia, stres oraz wymagania otoczenia, którym jednostka nie jest w stanie sprostać. Podstawową metodą leczenia nerwic jest psychoterapia, która ma na celu zmianę zachowania oraz zrozumienie natury i przyczyn symptomów. Prawidłowa bowiem ich interpretacja oraz uświadomienie sobie w jaki sposób emocje wpływają na pozostałe obszary funkcjonowania pomoże odzyskać kontrolę nad objawami i nauczyć się reagowania na bodźce w sposób prawidłowy i korzystny dla pacjenta.
Depresja to zespół zaburzeń nastroju (zab.afektywne) i aktywności trwający przez długi czas, którego obciążający charakter prowadzi do upośledzenia funkcjonowania pacjenta w codziennym życiu. W przeciwieństwie do krótkotrwałych epizodów przygnębienia czy sezonowej chandry, depresja trwająca wiele miesięcy może wyniszczać organizm odczuwaniem smutku i brakiem chęci do interakcji społecznych. Poza obniżeniem napędu psychoruchowego pośród objawów depresyjnych znajdziemy także: poczucie zobojętnienia, spowolnienie myślenia, pogorszenie pamięci, problemy ze snem i apetytem, poczucie napięcia i niepokoju. Depresja jest chorobą ciała i ducha, która wymaga kompleksowego specjalistycznego leczenia oraz indywidualnego podejścia. Farmakoterapia w połączeniu z psychoterapią ułatwią choremu odzyskanie właściwej równowagi emocjonalnej i poczucia stabilności, umożliwiając pacjentowi powrót do funkcjonowania w życiu społecznym.
To silny, niezrozumiały lęk przed różnymi przedmiotami, sytuacjami, zwierzętami. Można panicznie bać się wysokości, otwartej lub zamkniętej przestrzeni (agorafobia, klaustrofobia). Można bać się latania samolotem lub pająków, pechowej liczby lub zdarzenia, które jest zapowiedzią nieszczęścia. Człowiek doświadczający ataku fobii ma objawy jak podczas ataku paniki, kołatanie serca, wzrost ciśnienia krwi, pocenie się. Choć fobia klasyfikowana jest jako zaburzenie z pogranicza normy, może ona utrudniać i obniżać jakość życia, ograniczając swobodę działania, podejmowania decyzji przez pacjenta. Osobom cierpiącym na fobię zaleca się psychoterapię, często terapię behawioralno-poznawczą.
Emocje stanowią ważny czynnik decydujący o podejmowanych przez człowieka decyzjach i działaniach. Podstawową przyczyną trudności w tym obszarze jest nieumiejętność prawidłowego rejestrowania, rozpoznawania i interpretowania własnych przeżyć i uczuć. Trudności te objawiają się tzw. zaburzeniami nerwicowymi, którym towarzyszą różne niespecyficzne objawy. Są to zazwyczaj lęk, nieokreślony niepokój, długotrwale utrzymujący się obniżony nastrój, ataki przerażenia / ataki paniki. Trudności emocjonalne mogą objawiać się również pod postacią fobii, czyli nieuzasadnionego strachu przed różnymi sytuacjami, np. wysokością, lataniem, ciemnością, zamkniętą lub przeciwnie – otwartą przestrzenią, owadami. Atakom lęku i paniki towarzyszą zazwyczaj silne objawy jak pocenie się, drżenie, czerwienienie, przyspieszony oddech, pocenie się, ziewanie.
Celem pracy terapeutycznej jest praca w kierunku lepszego rozumienia emocji, powiązania ich z myślami i sytuacjami oraz zniesienie wspomnianych objawów, jak niepokój, fobie, trudności w radzeniu sobie ze stresem.
Poczucie osamotnienia lub wykluczenia społecznego jest związane z doświadczaniem ograniczenia dostępu do określonej grupy czy społeczności, niemożności uczestniczenia w jej życiu i działaniach oraz korzystania z określonych zasobów, dóbr czy informacji.
O wykluczeniu można mówić na przykład w przypadku degradacji zawodowej i innych konfliktów w pracy, konfliktów w rodzinie, w rezultacie których osoba zostaje pozbawiona możliwości kontaktowania się z całą rodziną lub jej częścią, a także w sytuacji usunięcia z organizacji, towarzystwa czy społeczności religijnej. Poczucie osamotnienia bywa związane z obiektywnie doświadczanymi sytuacjami, ale także subiektywnym odczuciem powiązanym z niską samooceną, trudnością w nawiązywaniu bliskich, przyjaznych kontaktów z ludźmi.
Dorosłe Dziecko Alkoholika przejawia mechanizmy świadczące o nieprzystosowaniu do wymogów otoczenia, które paradoksalnie pomogły mu przetrwać w rodzinie alkoholowej na wcześniejszych etapach życia, radzić sobie lękiem, odrzuceniem, wstydem i przewlekłym stresem. Zespół DDA rozwiną osoby, które cechuje mniejsza odporność na urazy psychiczne, nieumiejętność stawiania granic i izolowania się od problemów rodziny, brak koncentracji na zaspokajaniu własnych potrzeb. W dorosłym życiu osobę z syndromem DDA cechować będzie zaniżone poczucie własnej wartości, nieumiejętność budowania relacji z otoczeniem, poczucie gorszości, często też brak trwałego i satysfakcjonującego związku. Silny lęk przed byciem odrzuconym, oszukanym ale również przekonanie, iż nie zasługuje się na bezinteresowną miłość drugiej osoby sprawia, iż to DDA odrzuca jako pierwszy. Aby przerwać błędne koło nieprzystosowawczych mechanizmów pomocna będzie długoterminowa psychoterapia wglądowa.
Zaburzeniom / zakłóceniom osobowości towarzyszy zwykle poczucie subiektywnego cierpienia, trudności w określaniu osobistych celów, planów, problemy w podejmowaniu różnych ról społecznych i budowaniu dobrych, satysfakcjonujących relacji z ludźmi; z bliskimi, przyjaciółmi. kolegami w pracy.
Osobom z zaburzeniami / zakłóceniami osobowości zaleca się podjęcie psychoterapii. Celem psychoterapii jest:
– osiągnięcie lepszego rozumienia struktury osobowości, wynikających stąd trudności, ale i zasobów,
– wyjście poza powtarzające się schematy zachowań utrudniające osiąganie celów i nawiązywanie satysfakcjonujących relacji z ludźmi,
– uzyskanie większego wglądu w przeżywane emocje,
– opanowanie umiejętności rozumienia, regulowania i kontrolowania emocji,
– lepsze rozumienie własnych potrzeb i osiągnięcie umiejętności ich wyrażania,
– rozumienie genezy własnych trudności i zasobów.
Jak pomagamy?
Pomoc psychologiczna zawsze zaczyna się od konsultacji z psychologiem. Pacjent może skorzystać z jednej lub kilku konsultacji wstępnych. Mają one charakter diagnostyczny, pozwalając na zdefiniowanie trudności, określeniu celu, które chce osiągnąć pacjent. Narzędziem diagnostycznym jest wywiad i rozmowa kliniczna. Poprzez pytania, objaśnienia, interwencje psycholog pomaga pacjentowi lepiej zrozumieć własne przeżycia, emocje, dostrzec mocne strony i źródła trudności. Konsekwencją konsultacji wstępnych jest podejmowana przez pacjenta decyzja o dalszym postępowaniu. Pacjent może uznać, że otrzymał już oczekiwaną pomoc lub- jeśli jest taka potrzeba – o podjęciu terapii.
Interwencja kryzysowa jest formą psychologicznej pomocy kierowanej do osób będących w szczególnie trudnej sytuacji, np. na skutek nagłej zmiany, po traumatycznym przeżyciu, jak wypadek, katastrofa, zdrada, strata bliskiej osoby, zdrowia, pracy, rozpad związku.
Osoby takie doświadczają silnego stresu odczuwanego nie tylko jako silny paraliżujący lęk, bezsenność, uporczywy niepokój, ale też dokuczliwych objawów fizycznych obniżających jakość życia i dezorganizujących zachowanie, takich jak dolegliwości bólowe, problemy somatyczne, chroniczne zmęczenie.
Interwencja kryzysowa to forma pomocy psychologicznej nastawionej na znalezienie konkretnego rozwiązania w konkretnej sytuacji lub doświadczenia ukojenia i ulgi.
Pomoc psychologiczna kierowana do osób przeżywających kryzys rozwojowy ma charakter wsparcia lub psychoterapii. Celem jest pomoc w zrozumieniu znaczenia zmiany dla konkretnej osoby, związanych ze zmianą nadziei, oczekiwań oraz kosztów, trudności i obaw. Rezultatem jest lepsze rozumienie przyczyn kryzysów oraz uruchomienie możliwości adaptacyjnych i zasobów, pozwalających na poradzenie sobie z kryzysem.
Jest procesem leczenia poprzez rozmowę z psychoterapeutą. W odróżnieniu od poradnictwa czy pomocy psychologicznej terapeuta w czasie psychoterapeutycznych sesji nie podpowiada rozwiązań, nie udziela rad, nie uspokaja i nie pociesza swojego pacjenta. Rozmowa terapeutyczna pomaga jednak zrozumieć źródła problemów, czasami wcześniej nieuświadamiane schematy postępowania uniemożliwiające oczekiwaną zmianę, nawiązać kontakt ze sobą, poprzez lepszy wgląd w emocje, indywidualne potrzeby, ale i słabe strony i ograniczenia. W procesie psychoterapii ważne są pewne elementy. Proces terapii rozpoczyna się od zawarcia – zwykle ustnego – kontraktu z pacjentem określającego reguły wspólnej pracy. Psychoterapeuta nigdy nie zaprzyjaźnia się z pacjentem, choć wspólnej pracy towarzyszy uważność, życzliwość, troska i – jak zawsze – dyskrecja psychoterapeuty.
Celem warsztatu jest poszerzenie wiedzy na temat funkcjonowania stresu w naszym życiu, jego źródeł, objawów oraz sposobów radzenia sobie ze skutkami stresu.
Warsztat wykorzystuje pracę z ciałem i umysłem. Oparty jest na systemie jogi. Proponowane ćwiczenia uwrażliwiają i wzmacniają kontakt z ciałem, przez co uczą rozpoznawania symptomów stresu i niwelują skutki przewlekłego stresu, jak uczucie sztywności i napięcia w ciele, bóle kręgosłupa, nieprawidłową pracę układu krążenia, nerwowego i hormonalnego.
Wzmacnianie kompetencji radzenia sobie ze stresem realizuje się poprzez:
– proste ćwiczenia fizyczne znoszące blokady energetyczne
z ciała, rozluźniające i usprawniające kręgosłup,
– techniki oddechowe uwalniające napięcia i emocje,
– relaksację przynoszącą wyciszenie i regenerację układu
nerwowego,
– naukę uważności ułatwiającą osadzenie w teraźniejszości
(w tu i teraz),
– proste techniki automasażu na różne dolegliwości.
Korzyści z udziału w warsztatach
Udział w warsztatach pomaga w:
– uwolnieniu napięć z ciała,
– lepszym rozpoznawaniu i regulowaniu reakcji na stres dzięki
korzystaniu z technik relaksacyjnych i oddechowych,
– wzmocnieniu odporności fizycznej i psychicznej,co sprawia,
że niepokój, napięcie, zmęczenie jest mniej odczuwane,
– obniżeniu /usunięcie dolegliwości bólowych i
psychosomatycznych oraz problemów ze snem.
Wszystko to sprzyja zwiększeniu efektywności działania i poczuciu odprężenia i dobrostanu.
Prowadzenie: Katarzyna Rostecka
Powrót do ciała, to powrót do siebie. Celem pracy z ciałem jest poprawa zdrowia, jednocześnie na wszystkich poziomach, poprzez przywrócenie naturalnej wewnętrznej równowagi.
Ciało jest nośnikiem napięć i emocji. Posiada doskonałą pamięć, emocje są w nim zapisywane od początku naszego życia. Uwolnienie napięć i blokad przekłada się na poprawę funkcjonowania całego organizmu, ogólnej kondycji psychofizycznej, pozwala na głębsze rozumienie siebie i swoich emocji, a tym samym lepsze radzenie sobie z emocjami.
Konsultacje psychosomatyczne są dla Ciebie, jeśli:
– poszukujesz prostych sposobów na radzenie sobie ze stresem i napięciem,
– masz problemy z oddychaniem,
– cierpisz na dolegliwości psychosomatyczne,
– chcesz lepiej radzić sobie z emocjami,
– zmagasz się z uczuciem zmęczenia, brakiem energii
i odporności, napięciem i niepokojem, czy przewlekłym bólem, nadciśnieniem, szumami usznymi,
– odczuwasz problemy związane z układem moczowo
płciowym , brakiem harmonii w życiu seksualnym,
– cierpisz na choroby przemiany materii, zaburzenia układu
hormonalnego oraz schorzenia autoimmunologiczne,
– utknąłeś/aś w procesie terapeutycznym,
– odczuwasz dolegliwości układu ruchu (bóle, wady postawy,
stan po urazach),
– chcesz lepiej rozumieć siebie i pełniej korzystać z życiowego
potencjału.
Podczas konsultacji nauczysz się jak w prosty sposób, w krótkim czasie i z minimalnym nakładem energii lepiej zadbać o siebie w codziennym życiu. Techniki i metody będę dostosowane do Twoich indywidualnych potrzeb i możliwości.
Konsultacje prowadzi Katarzyna Rostecka
Zespół
Zespół
psycholog, terapeuta rodzinny
trenerka rozwoju osobistego, specjalistka ds psychosomatyki
psycholog dziecięcy
psycholog, psychoterapeuta młodzieży i dorosłych
pedagog, terapeuta czaszkowo-krzyżowy, terapeuta Shiatsu Zen, terapeuta muzykoterapii dogłębnej komórkowej (kamertony lecznicze)
placeholder
psycholog dziecięcy
psycholog dziecięcy
psycholog, terapeuta rodzinny
psycholog, psychoterapeuta młodzieży i dorosłych
trenerka rozwoju osobistego, specjalistka ds psychosomatyki
psycholog, psychoterapeuta dorosłych i młodzieży
neurologopeda, mioterapeuta, terapeuta karmienia, certyfikowany terapeuta ręki, certyfikowany instruktor Masażu Metodą Shantala
Kontakt
Pracownia Psychologiczna Ego
NIP 952 135 35 62, REGON 017441219
Murmańska 6 lok. 5, 04-203 Warszawa
Nr konta: 54 1140 2004 0000 3802 7577 5722
Pracownia Psychologiczna Ego
Niepubliczna Poradnia
Psychologiczno-Pedagogiczna
NIP 952 135 35 62, REGON 384083617
ul. Murmańska 6 lok. 5,
04-203 Warszawa
Masz pytanie?
Skontaktuj się z nami
Pracujemy online
Naszym Klientom proponujemy również konsultacje i terapię online. Jeśli nie możesz spotkać się z nami w gabinecie, przeczytaj jak korzystać z konsultacji zdalnych i umów się na wizytę.